پارگی رباط صلیبی و درمان

پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) کشیدگی درجه دوم یا سوم ACL یا همان رباط صلیبی است. رباط صلیبی از جلوی کندیل استخوان ران بیرون می آید و از وسط زانو عبور می کند تا بین برآمدگی های استخوانی که بین دو سطح مفصلی درشت نی قرار دارند متصل شود. این بخش ساختاری کوچک است که کمتر از 3 سانتی متر طول و کمتر از 2 سانتی متر عرض دارد. رباط صلیبی قدامی برای جلوگیری از لغزش استخوان ران (استخوان فمور) در ناحیه ساق پا به سمت عقب (یا از رویکردی دیگر، از لغزش استخوان درشت نی در زیر استخوان ران به جلو جلوگیری می کند) بسیار مهم است. همچنین رباط صلیبی قدامی مانع چرخش مفصل زانو نیز می شود ( زمانی رخ می دهد که پا در جای خود ثابت است و ساق پا دچار چرخش یا پیچ خوردگی می شود).

بدون داشتن ACL سالم و نرمال، زانو در جای خود ناپایدار می شود و ممکن است دچار چرخش یا انحراف شود، به ویژه هنگامی که پا ثابت است و فرد می خواهد به یکباره از حرکت بایستد و یا به سرعت بچرخد.

علائم و نشانه های پارگی رباط صلیبی چیست؟

بیماری که آسیب جدی دیده اغلب شرایط را اینگونه توصیف می کند که صدای بلندی را شنیده و سپس درد شدیدی در زانویش احساس کرده است. شدت این درد به حدی است که راه رفتن و یا تحمل وزن بر روی پای آسیب دیده را برای فرد بسیار مشکل می کند. مفصل زانو به دلیل خونریزی در داخل مفصل در عرض چند ساعت شروع به متورم شدن می کند و همین امر موجب می شود که صاف کردن زانو برای بیمار کاری دشوار و دردناک شود.
در صورت عدم درمان پارگی رباط صلیبی، زانوی فرد ناپایدار می شود و بیمار ممکن است به ویژه در هنگام راه رفتن روی زمین ناهموار و یا بالا و پایین رفتن از پله ها، از درد و تورم مکرر و تاب نیاوردن زانوی خود شکایت کند.

علل پارگی رباط صلیبی زانو چیست؟

در بیشترموارد آسیب های رباط صلیبی قدامی اغلب به دلیل آسیب دیدگی در برخی حوادث (معمولاً در ورزش یا فعالیت های سنگین) رخ می دهد. زمانی که پا در جای خود ثابت باشد و زانو همزمان با آن قفل شود و یا پیچ بخورد، رباط پا ممکن است دچار کشیدگی و یا پارگی شود. این امر معمولاً در ورزش هایی مانند بسکتبال، فوتبال و ژیمناستیک زمانی که تغییر جهت ناگهانی فرد به رباط صلیبی فشار وارد می کند و به آن آسیب می رساند، اتفاق می افتد.

این آسیب های ورزشی معمولاً بدون اینکه پا با چیزی تماس داشته باشد و در زمانی که سرعت حرکت فرد کاهش می یابد اتفاق می افتند.
آسیب های رباط صلیبی همچنین ممکن است زمانی رخ دهد که استخوان درشت نی از جای خود خارج شده و نسبت به استخوان فمور به جلو رانده شود. این نوع از آسیب دیدگی صدمه ای است که ممکن است به دلیل زمین خوردن، وارد شدن ضربه ی مستقیم به قسمت جلوی زانو، تصادف و یا هر حرکت دیگری برای فرد اتفاق بیفتد.

عوامل زمینه ساز پارگی رباط صلیبی

زنان بیشتر از مردان مستعد آسیب های رباط های صلیبی هستند زیرا زنان دارای آناتومی کمی متفاوت هستند که ممکن است آنها را در معرض خطر بیشتری برای آسیب های ACL قرار دهد. در ادامه به برخی از این تفاوت ها اشاره می کنیم.
• شکاف بین کندیلها در انتهای استخوان ران زنان باریکتر از مردان است. زمانی که زانو حرکت می کند، این فضای باریکتر می تواند بر رباط های صلیبی فشار وارد کرده و آنها را ضعیف کند.
• زنان نسبت به مردان لگن عریض تری دارند و این می تواند موجب شود که استخوان ران زنان با زاویه ی بزرگتری (که زاویه ی Q نامیده می شود) به استخوان درشت نی برسد. این امر موجب می شود فشاری که رباط صلیبی باید با هربار خم شدن زانو تحمل کند افزایش بیابد و در نتیجه احتمال بروز آسیب در رباط صلیبی نیز بیشتر شود.
• تفاوت های ژنتیکی زنان و مردان می تواند رباط صلیبی زنان را در معرض خطر بیشتری برای آسیب های این قسمت قرار بدهد. ماهیچه های زنان انعطاف پذیری بیشتری دارند و این امر موجب می شود میزان محافظتی که عضلات همسترینگ می توانند برای رباط های صلیبی داشته باشند کاهش بیابد. تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی نیز ممکن است بر کشسانی و انعطاف پذیری رباط های صلیبی زنان تأثیر بگذارد. علاوه بر این، ماهیچه های همسترینگ در زنان یک ثانیه کندتر از ماهیچه های همسترینگ مردان واکنش نشان داده و منقبض می شوند که این خود باعث می شود که هنگام به زمین رسیدن پای فرد پس از پرش، خطر بروز آسیب در رباط های وی بیشتر شود.