علت آب آوردن زانو چیست؟
آب آوردن زانو، نوعی بیماری زانو است که در اثر جمع شدن بیش از حد مایع در اطراف مفصل زانو ایجاد می شود. در بسیاری از موارد، این عارضه در اثر بیماری های زمینه ای، آسیب به زانو یا ضربه و فشار ایجاد می شود. آب آوردن زانو معمولا با درد و ناراحتی همراه است و حرکت دادن پا را برای فرد دشوار می کند.
Contents
علت آب آوردن زانو
آب آوردن زانو ممکن است در اثر چند عامل اتفاق بیوفتد. از شایع ترین علل این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
آسیب دیدن زانو
وارد شدن آسیب به زانو ممکن است به آب آوردن و تورم منجر شود. برخی آسیب ها مانند پارگی مینیسک، شکستگی استخوان، پارگی رباط زانو و ضربه خوردن به زانو ممکن است به تجمع مایعات اطراف مفصل منجر شود. برخی آسیب های ورزشی نیز می توانند این مشکل را در پی داشته باشند.
استئوآرتروز
این عارضه نوعی بیماری است که طی آن غضروف از بین می رود. این عارضه موجب دردناک شدن مفصل شده و التهاب و ورم پشت زانو را به همراه دارد. استئوآرتروز ممکن است به آب آوردن زانو منجر شود.
ابتلا به بیماری زمینه ای
برخی بیماری های زمینه ای زانو احتمال آب آوردن زانو را افزایش می دهند. از جمله این بیماری ها می توان به آرتروز زانو، روماتیسم، نقرس، بورسیت، کیست، تومور و عفونت اشاره کرد.
عوامل هشدار دهنده
- سن: احتمال آب آوردن زانو در افراد 50 سال به بالا بیشتر است.
- ورزش: افرادی که به فعالیت و ورزش های پر فشار و پر تحرک مشغول هستند بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند.
- چاقی: چاقی و اضافه وزن احتمال تورم و آب آوردن زانو را افزایش می دهد.
علائم رایج
- تورم: آب آوردن زانو معمولا با تورم در بافت اطراف این عضو همراه است. این تورم باعث می شود تا زانوی آسیب دیده در مقایسه با زانو سالم بزرگ تر و ملتهب به نظر برسد.
- خشکی زانو: خشکی و سفتی زانو از عوارض این عارضه است. به دلیل تجمع مایعات در اطراف مفصل، فرد نمی تواند پای خود را به راحتی خم و راست کند.
- زانو درد: درد از علائم شایع آب آوردن مفصل است. زمانی که زانو در اثر تجمع مایعات متورم می شود، به سختی وزن بدن را تحمل می کند و حرکت دادن پا با درد همراه خواهد بود.
نحوه تشخیص آب آوردن زانو
تشخیص این بیماری با مراجعه به متخصص ارتوپد و معاینه فیزیک انجام می شود. روش های زیر از جمله راهکار های تشخیص زانو است:
- رادیوگرافی: رادیوگرافی روش عکس برداری با اشعه است که می تواند تصویری از استخوان ها و مفاصل را در اختیار پزشک قرار دهد.
- اشعه ایکس: عکس برداری با اشعه ایکس امکان مشاهده استخوان پا و مشکلات و بیماری های مربوط به آن را فراهم می کند.
- اولتراسوند: اولتراسوند روشی مناسب برای تشخیص بیماری های زانو و مفصل آن است.
- ام آر آی: در صورتی که روش های ذکر شده برای تشخیص علت عارضه موثر نباشند، از ام آر آی برای بررسی ساختار داخلی زانو و بررسی کامل عارضه استفاده می شود.
درمان آب آوردن زانو
این عارضه با توجه به علت بروز آن، با چند روش درمان می شود:
استراحت
برای بهبود عارضه های مربوط به زانو، بهتر است فرد مدتی استراحت کند و با کاهش فعالیت های ورزشی و سنگین، فشار وارد بر زانو را کاهش دهد.
مصرف دارو
برای درمان تورم زانو از داروهای مسکن، آنتی بیوتیک و کورتیکواستروئید ها استفاده می شود. آنتی بیوتیک برای درمان عفونت و مسکن برای کاهش درد و التهاب کاربرد دارد. دارو های کورتیکواستروئید، داروهای ضد التهاب قوی هستند که یا بصورت قرص و یا از طریق تزریق قابل استفاده هستند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی به تقویت زانو و بهبود حرکت آن کمک می کند. طی این روش از تکنیک های درمانی متفاوتی مانند کرایوتراپی، اولتراسوند و تراشه استفاده می شود.
تزریق کورتیزون
کورتیزون برای بهبود التهاب و درد ناشی از این عارضه کاربرد دارد.
خارج کردن مایع مفصلی
این روش زمانی کاربرد دارد که مایع مفصلی خود به خود بهبود پیدا نکرده و تورم زانو موجب ناراحتی فرد شده است. طی این روش، مایع جمع شده در مفصل زانو به کمک یک سرنگ تخلیه می شود و برای بررسی وجود عفونت به آزمایشگاه فرستاده می شود.
جراحی تعویض مفصل زانو
در صورت شدید بودن عارضه و علت آب آوردن زانو، ممکن است به جراحی تعویض مفصل نیاز باشد.
