درمان پارگی رباط صلیبی

درمان پارگی رباط صلیبی به روش های مختلفی امکان پذیر است. بسته به میزان آسیب و شدت علائم، ممکن است نیاز به درمان با فیزیوتراپی، زانوبندهای حمایتی یا جراحی داشته باشید. اغلب، فیزیوتراپی بخشی از بهبودی پس از درمان جراحی است. در این مطلب می خواهیم به گزینه های درمانی پارگی رباط صلیبی بپردازیم.

چگونه پارگی رباط صلیبی زانو تشخیص داده می شود؟

همانطور که می دانید، پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) آسیب مفصل زانو است و معمولاً هنگام ورزش اتفاق می افتد. باعث درد پا و بی ثباتی زانو می شود.

پزشک متخصص ارتوپد با معاینه زانوی شما و تجویز آزمایش‌های تصویربرداری، پارگی ACL را بررسی می‌کند، که به آن ها کمک می‌کند تا شدت آسیب شما راتشخیص دهند.

معاینه بدنی و تست

برای بررسی پارگی ACL، پزشک ارتوپد شما ممکن است از آزمایش‌های خاصی از جمله موارد زیر استفاده کند:

• تست لاچمن: پزشک شما زانو را کمی خم کرده و ران را در یک دست تثبیت می کند. سپس ساق پا را با دست دیگر خود به جلو می کشند تا پارگی ACL را احساس کنند.
• تست دیگر با نگه داشتن زانو در حالت خمیدگی 90 درجه انجام می شود. ساق پا به جلو و عقب منتقل می شود تا آسیب ACL و سایر آسیب های رباط بررسی شود.

علاوه بر انجام این آزمایش‌های خاص، پزشک زانوی شما را از نظر تورم و قدرت کلی بررسی می‌کند. سایر رباط های اصلی زانو نیز ممکن است ارزیابی شوند

تصویربرداری

پزشک شما ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای بررسی شدت آسیب تجویز کند. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اشعه ایکس که شکستگی استخوان و تغییرات مفصلی در زانو را نشان می دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، که آسیب بافت زانو را نشان می دهد.

گزینه های درمانی پارگی رباط صلیبی چیست؟

بسیاری از افرادی که پارگی ACL را تجربه می کنند در عرض چند هفته پس از آسیب احساس بهتری پیدا می کنند. اکثر افراد پس از پارگی ACL نیازی به جراحی ندارند، به خصوص اگر رباط صلیبی فقط تا حدی پاره شده باشد. اگر ورزش نمی کنید و اگر زانو ناپایدار ندارید، ممکن است نیازی به جراحی نداشته باشید.

درمان غیر جراجی پارگی رباط صلیبی

اگر پارگی نسبی رباط صلیبی داشتید، ممکن است از درمان های غیر جراحی استفاده کنید، که می تواند شامل ترکیبی از استراحت، کنترل درد و مدیریت تورم باشد. در نهایت، می توانید فیزیوتراپی را شروع کنید و یا از زانوبند استفاده کنید. فیزیوتراپی برای پارگی جزئیACL شامل تمرینات تقویتی، تمرینات تعادلی و تمرینات دامنه حرکتی است.

با این وجود، حتی اگر دردی را تجربه نکنید، ممکن است همچنان علائم بی ثباتی زانو را داشته باشید. چندین فاکتور مهم برای تصمیم گیری در مورد جراحی ACL وجود دارد. شما باید میزان و شدت علائم خود را در نظر بگیرید و اینکه آیا برای انجام عمل جراحی و توانبخشی و بهبودی بعد از عمل آمادگی دارید یا خیر.

عمل جراحی

انتخاب درمان شما به عواملی مانند سن، سطح فعالیت و شدت آسیب شما بستگی دارد. همچنین باید در مورد هر گونه اولویت و نگرانی که ممکن است داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید. بیماران معمولاً اگر می خواهند به ورزش یا فعالیت های دیگر خود ادامه دهند، یا اگر جوان تر هستند و می خواهند از ابتلا به آرتریت در ناحیه جلوگیری کنند یا زمان آن را طولانی تر کنند، جراحی را انتخاب می کنند. یک فرد مسن که ممکن است نیاز به جراحی نداشته باشد.

مهم است که بدانید بی ثباتی مکرر زانو به دلیل آسیب ACL ممکن است منجر به آسیب اضافی به منیسک ها و غضروف شود. با گذشت زمان، این آسیب های مرتبط ممکن است مفصل زانو را مستعد تغییرات دژنراتیو کند.

جراحی معمول برای پارگی ACL، بازسازی ACL نامیده می شود. ترمیم رباط معمولا امکان پذیر نیست، بنابراین رباط با استفاده از تاندون یا رباط دیگری بازسازی می شود.

چندین رویکرد مختلف برای جراحی ACL وجود دارد، و پزشگ شما توضیح خواهد داد که کدام یک از این ها برای شما بهترین است. برای مثال می توان از چندین نوع پیوند برای بازسازی ACL پاره شده استفاده کرد. پزشک شما می تواند از یکی از رباط های شما استفاده کند یا می توانید از پیوند دهنده استفاده کنید. به طور معمول، استفاده از پیوند رباط خود بیمار گزینه ایی بهتری است.

توانبخشی پس از جراحی

توانبخشی پس از جراحی یکی از مهمترین جنبه های بهبودی است. تمرینات بر بازگرداندن حرکت و قدرت و بهبود پایداری مفصل برای جلوگیری از صدمات بعدی تمرکز دارند.

کلام اخر

پارگی ACL یکی از شایع ترین آسیب های زانو است که معمولا ورزشکاران تجربه می کنند. اگر زانویتان آسیب دید، خودتان را مجبور نکنید که از زانو استفاده کنید. فشار اضافی می تواند پارگی ACL با درجه پایین تر را بدتر کند. به محض اینکه زانوی خود آسیب دید یا احساس درد کردید به بهترین متخصص ارتوپد در تهران مراجعه کنید.